DIVERSE
TENTOON
STELLINGEN
OUD EN NIEUW
31
Met deze „Expo" wordt niet de
Parijsche tentoonstelling bedoeld,
maar de wereldtentoonstelling, die
in 1933 te Chicago gehouden is.
N. H. Defoe vertelt er ons in
„Advertising Selling" van en hij
past de lessen, die uit de tentoon
stelling te Chicago kunnen worden
getrokken, toe op de Wereldten
toonstelling, die in 1939 te New
York zal worden gehouden.
Allereerst deelt hij ons enkele
feiten mee over de in 1939 te
houden tentoonstelling.
„Geld is de ziel van de negotie"
en daarom is het heel belangrijk
voor deze grootsche onderneming,
dat het comité reeds in September
meer dan een half millioen dollar
in kas had En iederen dag ko
men er enkele duizenden dollars bij.
Tien groote ondernemingen hebben
reeds een contract geteekend voor
het bouwen van afzonderlijke pavil
joens. Niettegenstaande het nog 18
maanden duurt voor de tentoon
stelling geopend wordt, is al 90
van de beschikbare ruimte ver
huurd."
De schrijver van het artikel, die
blijkbaar de „Expo" 1937 te Parijs
niet heeft bezocht, gaat nu na wat
kan worden afgeleid uit de erva
ringen, die de exposeerende firma's
hebben gehad met de tentoonstel
ling te Chicago. Daar waren al met
al 16 particuliere paviljoens, of
schoon er geen cent terreinhuur was
berekend. Onder de tien firma's, die
op zich hebben genomen voor 1939
afzonderlijke paviljoens te bouwen,
zijn er vier, die te Chicago in alge-
meene paviljoens hebben geëxpo
seerd. Het zijn de General Electric,
de American Telephone Tele
graph, de American Gas Associa
tion en de heeren Devoe en Rey
nolds.
Verschillende industrieën, of
groepen van industrieën, waaronder
de American Gas Association, heb
ben besloten collectieve paviljoens
te bouwen. Deze American Gas
Association vormt een groep van
13 van de grootste oliebedrijven
(het Amerikaansche „gas" betee-
kent benzine). De electrische indu
strie, de spoorwegen (dit zijn in
Amerika uitsluitend particuliere
maatschappijen), de glasblazerijen
enz., hebben eveneens besloten ge
zamenlijk te exposeeren. Is het uit
zuinigheid? Of omdat men van mee
ning is, dat het beter is, bij het
publiek belangstelling voor een ge-
heele industrie op te wekken dan
voor een particuliere firma? Ver
moedelijk heeft iedere groep haar
bijzondere redenen.
„In 1933 hebben veel firma's
meegedaan uit een gevoel van plicht
zonder veel na te denken over de
practische resultaten, die deelname
zou kunnen opleveren. De schrijver
van het artikel meent, dat men de
deelname aan de tentoonstelling
1939 in het algemeen beschouwt,
zooals men dat ieder propaganda
middel doet. Men behoeft nu niet
meer te raden of te schatten, men
berekent den omvang der deelname
aan de hand van de resultaten van
de tentoonstelling in 1933.
New York rekent voor 1939 op
een gemiddeld aantal bezoekers van
250.000 per dag. Voorzichtige
zakenmenschen brengen dit getal tot
150.000 terug. Ten onrechte meenen
wij, want op de Parijsche tentoon
stelling is het gemiddeld aantal van
250.000 bezoekers nog overschre
den.
Laten we aannemen, zeggen de
zakenmenschen, zich daarbij basee
rend op de ervaringen van 1933,
dat er van dit aantal 10% de par
ticuliere paviljoens bezoekt, dan is
dat 15.000 menschen per dag of
twee en een kwart millioen voor
den geheelen duur van de tentoon
stelling.
De industrieelen stellen zich nu
deze vraag: hoeveel is het me
waard mijn productie aan twee of
drie millioen menschen te kunnen
toonen en demonstreeren? En hoe
veel zou het me kosten om dat
zelfde aantal menschen door een
ander propagandamiddel te berei
ken?
De reclame-afdeeling antwoordt
op die laatste vraag b.v. 5.- per
duizend, of 50.of 175.Aan
de hand hiervan kunnen ze door
een eenvoudige berekening vaststel
len, hoeveel ze mogen uittrekken
voor de tentoonstelling.
Een ander punt, waarvan de in
1933 opgedane ervaring nu vruch
ten begint te dragen, is het gebruik
van het motief „Tentoonstelling" in
de algemeene reclame der firma's
vóór, gedurende en na de tentoon
stelling. De tentoonstelling te Chi
cago was al een paar maanden aan
den gang voor iemand er aan dacht
haar als Leitmotiv voor zijn eigen
algemeene reclame te gebruiken.
Nu is men er beter achter. In tal
rijke reclamecampagnes zal in 1938
de tentoonstelling als Leimotiv wor
den gebezigd. De „International
Harvester Go." heeft al een an
nonce gelanceerd, waarop een van
haar tractors voorkomt, bezig het
tentoonstellingsterrein te New York
gelijk te maken.
Men heeft eveneens ontdekt, dat
de duizenden menschen, die de ten
toonstelling komen bezoeken, een
prachtige gelegenheid bieden voor
allerlei psychologische experimen
ten. Men kan, als onder een micros
coop, de reacties van mijnheer en
mevrouw Publiek gadeslaan en op
deze manier ontdekken voor welke
argumenten zij het meest gevoelig
zijn, voor welke ze hun portemon-
naie het gemakkelijkst voor den dag
halen en welke hen het meest amu
seeren.
Verschillende exposanten zijn er
in geslaagd, de adressen van hun
bezoekers te weten te komen en een
bewerking van deze adressen na
afloop der tentoonstelling heeft on
verwachte resultaten opgeleverd.
Weer een ander heeft geconsta
teerd, dat men monsters beter kan
verkoopen dan cadeau geven. Het
schijnt, dat de Amerikaan niet veel
vertrouwen heeft in wat hij voor
niets krijgt en dat hij graag iets
tegen inkoopsprijs koopt. En dit
geldt niet alleen voor voedingsmid
delen maar ook voor andere artike
len. Metaalfabrieken e.d. hebben
ook met veel succes de door hen
vervaardigde voorwerpen (zooals
aschbakjes, enz.) verkocht.
Sommige exposanten hebben met
den verkoop van monsters (die dan
niet altijd tegen inkoopsprijs van
de hand werden gedaan) zóó'n suc
ces gehad, dat zij er de kosten van
hun deelname aan de tentoonstel
ling mede hebben kunnen dekken.
Met een beetje fantasie kan men
bijna voor alle industrieën nuttige
of amusante monsters uitgeven.
In 1933 hebben veel firma's nog
de behandeling van hun stand op
de tentoonstelling aan hun verkoo-
per toevertrouwd. Na het uitwis
selen van de ervaringen, die ver
schillende firma's hebben opgedaan,
heeft men begrepen, dat de functie
van standhouder een speciale tech
niek vereischt. Men zoekt thans
dergelijke „technici", vooral onder
hen, die met de tentoonstelling van
1933 hun geschiktheid bewezen heb
ben. Men betaalt dezen heeren
salarissen, die misschien een beetje
fantastisch lijken, maar die aan de
hand van de bereikte resultaten vol
komen gerechtvaardigd schijnen.
39 Februari. Voorjaarsbeurs
te Deventer (Deventer
Hallen)
1118 Februari. Bloemententoon
stelling „Winterflora" in
het Krelagehuis te Haarlem.
21 Febr.4 Maart. British Indus
tries Fair.
15 t/m 24 Maart. Internationale
Voorjaarsbeurs te Utrecht.
31 Maart7 April. Zesde Haarlem-
sche voorjaarsbeurs in het
Gemeentelijk Concertge
bouw.
25 Maart. Opening watersportten
toonstelling Hiswa te Am
sterdam.
Mei. Internationale hondententoon
stelling in het Kurhaus te
Scheveningen.
38 Mei. Tentoonstelling „Ne
derland in 1938" te Win
schoten, georganiseerd door
de N.V. Algemeene Neder-
landsche Tentoonstellings
Onderneming, met medewer
king van de Vereeniging
Nederlandsch Fabrikaat.
1116 Juli. Internationale Bakke
rij Tentoonstelling I.T.O.B.
A. in Musis Sacrum, ter
gelegenheid van het 50-jarig
bestaan van de Arnhemsche
Bakkers Patroonsvereeni-
ging.
Als redactie-commissie van het Officieel Orgaan van het Genoot
schap voor Reclame, feliciteeren wij ons zelf, dat onze taak komt
te vervallen, nu het Dagelijksch Bestuur van het Genootschap er
in is geslaagd een fusie tot stand te brengen van de drie in Neder
land verschijnende groote reclame-organen, met den heer J. H. E.
Asberg als hoofdredacteur-directeurWij wenschen den heer Asberg
van harte geluk met deze benoeming.
Deze is in de reclamewereld geen onbekende. Sedert ruim een
jaar redigeerde hij het Maandblad „Meer Baet", waarin hij in de
periode van 1929 tot 1935 zijn even goed gestileerde als door
wrochte artikelen publiceerde onder den schuilnaam Tjerko Wilson.
Gezien dit feit, alsmede den breeden armslag, dien de nieuwe
hoofdredacteur, tevens directeur, door de concentratie der drie
organen in de Revue der Reclame heeft gekregen, en daarnaast de
gelukkige omstandigheid, dat niet meer in commissie zal worden
gekookt, kan met vertrouwen worden verwacht, dat de gevarieerde
spijs die deze kok zal opdisschen, zoo algemeen gewaardeerd zal
worden, als bij zulk een groote verscheidenheid van smaken maar
mogelijk is.
DE EX - REDACTIE-COMMISSIE
